ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΤΟΠΙΟ

Η μελωδία της Ζωής, ένα ονειρικό συνειρμικό ταξίδι μέσα στην ποίηση της Φύσης.
Καταπράσινα βοσκοτόπια, απέραντες εκτάσεις γης, κατάσπαρτες με λογής δέντρων, υπέροχα γαλαζοπράσινα ποτάμια και γάργαρες πηγές.
Τόποι και χώροι πάνω σε ένα άγνωστο αγεωγράφητο χάρτη της Μητέρας Γης .
Νύμφες που κάποτε τριγύριζαν μέσα στα πυκνόφυλλα δάση, Μούσες που εξυμνούσαν γλυκόλαλα τραγούδια, Ποιητές που έπλαθαν μεθυστικούς στίχους για την αγάπη, υμνώντας έτσι την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και την αλληλεξάρτηση της από την Θεϊκότητα.
Θεϊκές οντότητες που συνυπήρχαν με το ανθρώπινο είδος σε μια αρχέγονη επικοινωνία.

Μήπως αυτή δεν είναι η πραγματική μορφή της Φύσης και τα δώρα της που μας προσφέρει απλόχερα;


Η γοητεία και η μαγεία της Φύσης είναι το ανεκτίμητό μας κληροδότημα μέσα σε μια χαώδη και αντιφατική κοινωνία.
Όταν όλα γκρεμίζονται και ισοπεδώνονται κάτω από την άντληση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, η Φύση είναι εκεί με ένα χάδι σαν μοναδικό όπλο απέναντι σε όσα μας βασανίζουν.
Η ύπαρξη της Φύσης είναι η καλύτερη θεραπεία στα καθημερινά αδιέξοδα.

Πόσες φορές δεν έχουμε διαπιστώσει την διατήρηση και ύπαρξη του πολιτισμού μας μέσα από τις μοναδικές διαδρομές των ανθρώπων στα περάσματα της Φύσης;


Πόσες φορές δεν έχουμε στρέψει το βλέμμα μας εκεί, σε εκείνους τους τόπους, όπου η διαστρέβλωση δεν έχει ακόμη ακουμπήσει αναζητώντας μια διέξοδο από τις αντιξοότητες.


Η Φύση είναι πανταχού παρούσα έτοιμη να δεχτεί την αγάπη μας και το ενδιαφέρον μας...

Κατερίνα Κωστάκη
συγγραφέας-αρθρογράφος

Άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ταχυδρομικός Κόσμος" -Μαϊος 2006