Αγάπη και Συμπόνοια

Υπάρχουν περίοδοι στην ζωή μας, όπου νιώθουμε απομονωμένοι, ξέχωροι από τον κόσμο.
Στιγμές όπου είμαστε ολότελα εγκαταλελειμμένοι από όλους και όλα. Μπροστά μας απλώνεται μόνη η σιωπή, ενώ η θλίψη κάνει φανερή την παρουσία της σαν μια καταιγίδα στον ορίζοντα που απλώνει τις σκοτεινές φτερούγες της, καλύπτοντας τον «ουρανό» μας, τον πνευματικό μας ορίζοντα.
Αυτές οι στιγμές για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας αποτελούν το κυρίαρχο μοτίβο, ενώ οι λίγες φωτεινές ακτίνες έρχονται σπάνια και ακόμη περισσότερο… κρατάνε τόσο λίγο.

Το αίσθημα της απομόνωσης το έχουμε ζήσει σαν εμπειρία, το έχουμε συναντήσει μέσα στα όνειρα μας, μέσα στην πορεία μας σε αυτή την πραγματικότητα., στις προσωπικές μας συγκρούσεις , στον ηχηρό και μονότονο διάλογο του Νου, στην εσωτερική και εξωτερική κριτική, στις μάταιες αναζητήσεις μας και στην συσσώρευση των αρνητικών συναισθημάτων,καθώς και στις προσωπικές και επαγγελματικές μας επιδιώξεις που γίνονται αργά – αργά η προσωπική μας φυλακή.
Η διαίρεση, ο χωρισμός, η αποσύνδεση που κυριαρχούν κλείνουν τους πνευματικούς μας συνδέσμους , τα κανάλια με κάτι τόσο ιερό, αλλά και τόσο οικείο.
Όμως μέσα στο χάος και στην σκοτεινιά κάποια μοναδική στιγμή, όταν νιώσουμε ότι έχουμε μόνο ένα τελευταίο σκαλοπάτι για να αγγίξουμε το τέρμα , στο βαθύτερο σημείο του εαυτού μας, κάπου μέσα σε όλο το απροσδιόριστο χώρο που ονομάζεται «εαυτός», κάτι λάμπει σαν ατόφιο χρυσάφι.
Είναι η πύλη της Αλήθειας που πηγάζει από τον Δημιουργό, ο οποίος ποτέ δεν μας εγκατέλειψε μέσα στο αβάσταχτο σκοτάδι που σκέπασε την ψυχή μας .
Ένα πέρασμα σε μια άλλη «πύλη», όπου κυριαρχούν ανεπανάληπτες στιγμές , όπου νιώθεις ότι λούζεσαι στο Φως και τίποτα, μα τίποτα δεν μπορεί να σε πολιορκήσει ή να σε εμποδίσει .


Η σύνδεση με τον Θεό, που υπάρχει μέσα μας.


Η απόσταση από τον Πρωταρχικό Δημιουργό μας είναι ουσιαστικά μηδαμινή, γιατί ο Δημιουργός είναι μέσα μας .
Εμείς απέχουμε όταν επιτρέπουμε να μας χωρίζουν σκέψεις διαίρεσης, γιατί πολύ απλά όσο οι σκέψεις μας είναι σκέψεις μίσους, επίθεσης, οργής, ελέγχου, η απόσταση μεγαλώνει.
Σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων η Αγάπη έχει εξοριστεί και εμείς νιώθουμε «χαμένοι στο διάστημα » , που μόνοι μας δημιουργήσαμε με τις άτακτες και σκοτεινές σκέψεις μας.

Όμως σκέψου : υπάρχουν ακόμη επιλογές!
Ακόμη καλύτερα : οι επιλογές γίνονται από εμάς !

Εμείς θα κάνουμε το άλμα μέσα από την Αγάπη και την Συμπόνοια.
Η ελεύθερη βούληση μας οδηγεί έξω από το 3Δ Σύμπαν που κτίσαμε μόνοι μας και μας οδηγεί στην αγκαλιά του Θεού , στην Αγκαλιά της Συμπαντικής Αγάπης .

Ο Θεός δεν έφυγε ποτέ από κοντά σου, γιατί είσαι δημιούργημα του και πως θα μπορούσε να γίνει ποτέ κάτι τέτοιο, αφού είσαι το αγαπημένο του παιδί;
Μόνο εσύ μπορείς να ανοίξεις την «πύλη» προς το Φως , το Θεϊκό Φως , με κλειδί την Αγάπη.
Όπου έρχεται η Αγάπη φεύγει το χάος και η θλίψη.
Ρίξε Αγάπη στο χάος και θα διαλυθεί!
Η Αγάπη εκδηλώνεται εκεί όπου κυριαρχεί το Εσώτερο Φως , η Θεϊκή Σπίθα , εκεί που λάμπει ο Εσώτερος Εαυτός μας.
Επιστρέφοντας στην αγκαλιά της Θεϊκής Αγάπης είναι η πιο συναρπαστική επιστροφή μας στην Πηγή, στον Δημιουργό μας, όπου μόνο Αγάπη και Συμπόνια υπάρχουν.

Γιατί η Αγάπη είναι η μόνη αλήθεια και όλα τα άλλα είναι ψευδαισθήσεις.

Copyright Κατερίνα Κωστάκη

ENDLESS JOURNEY NEWSLETTER

–MAY 2009 :"Αγάπη και Συμπόνοια"