Palataki Spiritual Center in Chaidari /Athens ~ Greece

Pics from the Spiritual Center of my Hometown

in Chaidari (Palataki) ,Athens ~ Greece

Φωτογραφίες απο το Πνευματικό Κέντρο της πόλης μου

στο Χαϊδάρι (Παλατάκι) , Αθήνα ~Ελλάδα

Wandering the sunset from the balcony...

Θαυμάζοντας το ηλιοβασίλεμα απο το μπαλκόνι ...

View of the park

Θέα του πάρκου

Huge pine trees of the park

Τα πελώρια πεύκα του πάρκου

The Palataki tower

The area of the battle of Chaidari is today occupied by a castle-like edifice, known as Palataki, which is, along with its surrounding area, a listed historical place since 1979. Palataki is an example of romantic historism with neogothic elements. Its basic features are its castle-like character, slim analogies and the gothic decorative elements (high-arched windows, terracotta decoration, embrasures and turrets). It has two stories, a main story and a semi-underground cooking and auxiliary area. The largest rooms are dining and reception areas. Ceilings
are painted. The small number of rooms indicates a country house, a hypothesis corroborated by its long distance from Athens.
The main building was flanked by auxiliary buildings, such as stables, guest quarters and olive press. The
central complex of the guest quarters is two-storied. It is flanked on one side by two single-storied annexes, that give the whole complex an L shape. The guest quarters is in neoclassical architectural style. The flower gardens, palm, fruit and other trees created an idyllic environment. The villa was part of an estate, the first owner of which
was Chaidar Pasha. C. Vyzantios, fighter in the Chaidari battles, mentions a fortified estate with a tower, probably
a forerunner of the existing building. The exact date of the latter but may be placed in the first decades after the Revolution. Some believe that the French architect François Boulanger (1807-1875) designed it together with the Queen’s Tower at Ilion. Both buildings are castle-like and have corner turrets. Queen Amalia had asked the architect to follow the Hohenschwangau palace as a prototype, which belonged to her cousin Maximilian in Schwanstein of Bavaria. The Queen’s Tower opened in August 1854.
It is also possible that the Chaidari tower was designed by S. Kleanthis (1802-1862), known from his gothicising mansions in Athens and Penteli for the Duchesse de Plaisence and one of the most important representatives of architectural romanticism in Greece. This hypothesis further assumes that the Palataki was also commissioned by Sophie de Marbois (1785-1854), Duchesse de Plaisence.
A legend says that the Duchess used it for her meetings with the infamous bandit Ntavelis. A final hypothesis supports that the first owner of the tower was king Otto I. The edifice then passed to N. Nazos, banker from Tenos, director of the Athens Odeon and art lover. N. Lytras and N. Gyzis, famous painters, frequented the place.
They painted the guest quarters and the small church of Agios Georgios. Georgios Thon, palace steward during Georgios I was the next owner. He was mainly known for his villa in Ampelokepoi and placed a marble stela in honour of Faviere in the Palataki entrance.
Early in the 20th century Palataki passed to the Chiot ship owner A. Palios and was systematically renovated. The ceiling paintings date to this period. According to several historical sources, it was G. Pachys who owned
Palataki in the late 19th – early 20th century. He married to E. Skouze, daughter of a high standing family and bought extensive estates from Amphiali to Palataki. His wife is assumed to have given a reception in Palataki for queen Olga in 1894. In 1957-1971 Palataki hosted a phsychiatric clinic, and suffered extensive damages. Today it hosts the Cultural Centre of the Chaidari Municipality.

Source: http://www.haidari.gr/Default.aspx?tabid=631&language=en-US

Σήμερα, στον χώρο της μεγάλης μάχης του Χαϊδαρίου βρίσκεται πυργοειδές κτίσμα, γνωστό στο ευρύ κοινό ως Παλατάκι. Τόσο το κτήριο, όσο και η γύρω περιοχή έχουν ανακηρυχθεί διατηρητέος ιστορικός τόπος από το Υπουργείο Πολιτισμού από το 1979.

To Παλατάκι αποτελεί τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής ρομαντικού ιστορισμού με νεογοτθικά στοιχεία. Βασικά του χαρακτηριστικά είναι ο φρουριακός χαρακτήρας (επάλξεις, γωνιακοί πύργοι, στενά παράθυρα), οι ραδινές αναλογίες και τα γοτθικίζοντα διακοσμητικά στοιχεία (παράθυρα επιστεφόμενα από οξυκόρυφα τόξα, εξωτερικός κεραμοπλαστικός διάκοσμος, διαμόρφωση επάλξεων και γωνιακών πυργίσκων).

Ο πύργος διαθέτει δύο ορόφους, δώμα και ημιυπόγειο, όπου βρίσκονταν τα μαγειρεία και οι βοηθητικοί χώροι.

Οι όροφοι αποτελούνται από μικρό αριθμό ψηλοτάβανων αιθουσών, οι μεγαλύτερες από τις οποίες χρησιμοποιούνταν ως τραπεζαρίες και χώροι υποδοχής. Τα ταβάνια είναι κοσμημένα με οροφογραφίες εξαιρετικής ποιότητας.

Ο μικρός αριθμός των αιθουσών υποδεικνύει ότι το κτήριο χρησιμοποιούνταν ως εξοχική κατοικία, υπόθεση που ενισχύεται και από τη σχετικά μεγάλη απόσταση που χωρίζει το Παλατάκι από το κέντρο των Αθηνών.
To κυρίως κτήριο πλαισιωνόταν από βοηθητικά κτίσματα, που περιλάμβαναν ξενώνα, στάβλους (αναψυκτήριο «To Ιστορικό») και ελαιοτριβείο.

To συγκρότημα του ξενώνα αποτελείται από τρεις πτέρυγες: η κεντρική είναι διώροφη και πλαισιώνεται από δύο μικρότερες ισόγειες, οι οποίες πρόσκεινται παρατακτικά και εγκάρσια προς αυτό σχηματίζοντας ένα Γ.

Σε αντίθεση με το Παλατάκι, ο ξενώνας είναι νεοκλασικού ρυθμού ως προς την αρχιτεκτονική. Τόσο ο πύργος όσο και τα γύρω κτίσματα πλαισιώνονταν από εκτεταμένους κήπους με ανθώνες, φοίνικες, οπωροφόρα και άλλα δέντρα, ώστε να δημιουργείται ένα ειδυλλιακό περιβάλλον.
Η εξοχική έπαυλη ανήκε σε μεγάλο κτήμα έκτασης άνω των τριάντα στρεμμάτων που εκτεινόταν προς τα βόρεια και ανατολικά. Η οριοθέτηση αυτού του κτήματος ανάγεται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Πηγή : http://www.haidari.gr/Default.aspx?tabid=199&language=el-GR