Tο βαρύ φορτίο της Γνώσης και της Σοφίας

Φωτογραφία :Περιοχή Αγ. Νικόλαος Σαλαμίνα

Ταξιδεύοντας μέσα στους δρόμους του αγαπημένου νησιού της Σαλαμίνας , μακριά απο την μολυσμένη πόλη , μέσα στην ομορφιά που προσφέρει αυτό το νησί (συνδυασμός βουνού και θάλασσας ), διαπίστωσα για μια ακόμη φορά πόσο τυχεροί είμαστε ως λαός να διαθέτουμε την δυνατότητα να ζούμε μέσα σε μια τόσο προικισμένη περιοχή απο άποψη φυσικού πλούτου και ομορφιάς φυσικής.

Μια ομορφιά που θα ζήλευαν πολλοί και πολλές ...

Ζούμε ως τυχεροί αυτού του πλανήτη μέσα στην ήλιο, την θάλασσα , το κάλλος , την αφθονία , αλλά ως άτυχοι διανύουμε την ζωή μας, γιατί μαγαρίζουμε κυριολεκτικά τα ίδια τα δώρα που μας έδωσε ο Δημιουργός τόσο πλουσιοπάροχα.
Δεν θέλω να μιλήσω για "αχαριστία", γιατί προτιμώ να χρησιμοποιήσω την λέξη "ατυχία" , μιάς και είμαστε άτυχοι, εφόσον δεν βρέθηκαν κάποιοι να μας διδάξουν ή εκπαιδεύσουν πως να προστατεύουμε όσα μας έχουν δοθεί , να εκτιμάμε όσο έχουμε και ακόμη περισσότερο να ευγνωμονούμε γι αυτά τα πολλά ή τα λίγα που διαθέτουμε .Έτσι η αλαζονεία, η αμετροέπεια , ο εγωκεντρισμός έγιναν σύντροφοι μας και οι περισσότεροι μετατράπηκαν σε μια εύπλαστη μάζα , ώστε να απλώσουν κάποιοι τα μεγαλεπήβολα σχέδα τους...

Απο την άλλη πλευρά , θα ήταν υπερβολή να μιλήσω για έλλειψη εκπαίδευσης ή διδαχής , όταν πλέον υπάρχει απλόχερη γνώση παντού μέσω βιβλίων , ιντερνετ κτλ.

Αρα δεν υπάρχει έλλειψη γνώσης , αλλά κενό γνώσης , γιατί αυτοί που σήμερα ομιλούν για κατάπτωση προφανώς δεν φρόντισαν να έχουν τα αυτιά τους ανοικτά . Πολύ απλά!


Δεν ήθελαν να ακούσουν....

Σκέφτομαι τα χρόνια που ζούσαμε χωρίς ιντερνετ , κινητά και πολυκαναλική τηλεόραση , αλλά μέσα μας υπήρχε η δίψα να μάθουμε , να γνωρίσουμε.
Τότε που με κοροιδευαν κάποιοι και κάποιες οτι διαβάζω τόσο πολύ σαν σπασίκλας , ενω οι υπόλοιποι οι έξυπνοι προχώραγαν, γιατί ήταν απλά ...έξυπνοι! Αυτή την αντιμετώπιση την συνάντησα και αργότερα στην ζωή μου σε χειρότερη μορφή .Οι ημιμαθείς -έξυπνοι προχώραγαν , ενω εμείς οι χαζοί που θέλαμε να μάθουμε και αγωνιζόμασταν με την αξία μας , γίναμε οι δαχτυλοδεικτούμενοι , οι παρείσακτοι.
Όλα αυτά σε μια χώρα της οποίας είμαστε τυπικά απόγονοι της , κουβαλώντας το βαρύ φορτίο της Γνώσης και της Σοφίας , που κληρονομήσαμε απο τους προγόνους μας .

Πόσοι είναι άξιοι να το κουβαλήσουν σοφά στις πλάτες τους;

 Κατερίνα Κωστάκη


Συγγραφέας-ποιήτρια


ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ 




*Όλα τα δικαιώματα του παραπάνω κειμένου είναι κατοχυρωμένα . Επιτρέπεται η αναδημοσίευση αρκεί να φέρει τα πλήρη στοιχεία της συγγραφέως (όνομα – ενασχόληση - ιστοσελίδα- ηλεκτρονική διεύθυνση).