Επιστήμη και Τέχνες μέσα στον Χωροχρόνο-Science and Arts within Time-Space

Επιστρέφω δριμύτερη, όπως σας είχα υποσχεθεί πριν απο λίγες ημέρες,με περισσότερο υλικό απο την Ημερίδα, που διοργανώθηκε απο την Ένωση Ελλήνων Φυσικών και τον Δήμο Χαιδαρίου και πραγματοποιήθηκε στις 19-03-2012.

Στην Ημερίδα αυτή στην οποία μου έγινε  η τιμή να είμαι εισηγήτρια, άνθρωποι της Επιστήμης και της Τέχνης ένωσαν τις δημιουργικές δυνάμεις,την έμπνευση και της αγάπη τους για την αναζήτηση της αλήθειας και γνώσης για να προάγουν την Αγάπη και το Φως.

Ναι...αν σε κάποιους οι δυο αυτές λέξεις μοιάζουν περίεργες ή αστείες , η βαθύτερη ουσία κάθε συν-δημιουργίας είναι η Αγάπη και το Φως,γιατί μέσα απο αυτές τις δυο ενέργειες μαθάνουμε,λειτουργούμε,υπάρχουμε. 

Πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή,πόσο μάλλον συναντήσεις , όπως αυτές που έγιναν πριν και κατά την διάρκεια της Ημερίδας ,ανάμεσα σε άτομα,που αν και δεν είχαν συναντηθεί ποτέ πριν ,τους ένωναν απίστευτοι δεσμοί σύμπνοιας,δεσμοί αγάπης για την ανθρωπότητα,την εξέλιξη μας ως άνθρωποι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη,αλλά και κοινές μεταφυσικές ανησυχίες .

Σας παραθέτω φωτογραφίες απο την Ημερίδα .

Φωτό: Ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών Κος Παναγιώτης Φιλντίσης

 πλαισιωμένος απο τις κυρίες Χλόη Αμάραντου,
 Γιούλη Παπαγιάννη (Υπεύθυνη Διοργάνωσης-Σχεδιασμού 
και Επιμέλειας της Εκδήλωσης), Δέσποινα Δημητριάδου
 (ΥπεύθυνηΔιοργάνωσης-σχεδιασμού και Επιμέλειας της Εκδήλωσης) -δεξιά και Κατερίνα Κωστάκη (αριστερά)


Photo: Chairman of the Union of Greek Physicists Mr Panagiotis Fildisis surrounded by Mrs Chloe Amarantou, Julie Papagiannis (Curator of the event) and Despina Dimitriadou (Curator of the event) on the right side,

 and Katerina Kostaki on the left side

  Photo was taken by Mimi Toum

 

Φωτο :Η Μαριάννα Καστανία και η Κατερίνα Κωστάκη (μαύρη αμφίεση)

Photo: Mrs Marianna Kastania and Katerina Kostaki (black wear)

Φωτο: Στο κέντρο η Κατερίνα Κωστάκη ,δεξιά της η Γιούλη Παπαγιάννη 

και αριστερά η Χλόη Αμάραντου

Photo: In the middle of the two ladies ,Mrs Katerina Kostaki,Julie Papagiannis

 on her right side and Chloe Amarantou ,on her left side.

Φωτο:Κατερίνα Κωστάκη και Χλόη Αμάραντου

Photo :Katerina Kostaki and Chloe Amarantou

Όταν κάποιος επιθυμεί κάτι πολύ,το Σύμπαν συνομωτεί για να του το προσφέρει ,λένε, και σε αυτήν την περίπτωση ,η συνομωσία ήταν πολύ μεγάλη! 

Κατερίνα Κωστάκη

Katerina Kostaki

Το αγγλικό βιβλίο ποίησης μου με τίτλο Cosmic Light  


My English book of poetry Cosmic Light 



Για όσους  έχασαν την ευκαιρία να παρακολουθησουν την Ημερίδα και πραγματικά  έχασαν ένα μοναδικό γεγονός  , παρακάτω παραθέτω την εισήγηση μου .


*Για όσους πιστεύουν οτι τα κείμενα μου είναι απλές εκθέσεις ιδεών (ναι το άκουσα και αυτό απο τα χείλη συναδέλφισας σήμερα ...) ,θα ήθελα να τονίσω οτι τα κείμενα μου αποτελούν το απόσταγμα μακροχρόνιας έρευνας ,αναζήτησης ,συνεχούς ανάγνωσης, αλλά πάνω απ' ολα έμπνευσης ,και περιέχουν συμπυκνωμένη γνώση.


Αν κάποιος ή κάποια πιστεύει οτι μπορεί να γράψει ,αλλά και να εκθέσει παρόμοιες ...εκθέσεις ιδεών, δεν έχει παρά να δοκιμάσει!


Είναι τόσο εύκολο να κρίνει κανείς την δημιουργική δουλειά ενός καλλιτέχνη ή συγγραφέα,αλλά η αξία κάθε δημιουργού φαίνεται στην απήχηση που έχει πάνω στον κόσμο, αλλά και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά .


Είναι φυσιολογικό να μην γίνομαι αποδεκτή απο πολύ κόσμο, γιατί δεν έχουν όλοι τα ίδια οράματα ,ούτε τις ίδιες προσδοκίες , και πάνω απο όλα τον ίδιο σκοπό της ζωής.


Ο δικός μου σκοπός της ζωής είναι να βοηθήσω την ανθρωπότητα,να μεταφέρω μηνύματα ,και να αφυπνίσω.


Πάνω απ' όλα να αφυπνίσω ,όσους αληθινά επιθυμούν να αφυπνιστούν.


Όσοι επιθυμούν να αρνούνται ή να χλευάζουν, είναι καθαρά δική τους προσωπική επιλογή .


Σε καμία περίπτωση οι δικές τους επιλογές δεν μπορούν να αντιστρέψουν τα γεγονότα,γιατί το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.

Επιστήμη και Τέχνη μέσα στον Χωροχρόνο

Για πολλούς αιώνες η Επιστήμη και η Τέχνη έμοιαζαν με παράλληλες διαδρομές,σε ένα κοσμικό γίγνεσθαι.

Η εποχή μας έδωσε το έναυσμα να προχωρήσουμε στην γέννηση ενός νέου ιδεώδους το οποίο αναδύθηκε από το ζευγάρωμα της Επιστήμης και της Τέχνης και από το οποίο ξεπηδούν νέες σπίθες αντίληψης ,συνειδητότητας και δημιουργικότητας.

Ο χρόνος είναι καθαρά ψυχολογικός-νοητικός ,ενώ ο χώρος υλικός. Γι’ αυτό ο χρόνος είναι μη προσμετρήσιμος σε σχέση με τον χώρο.

Ο χωροχρόνος με λίγα λόγια είναι η μετάβαση μέσα από την ύλη διαθέτοντας πλέον  την αντιληπτικότητα της ίδιας της  μετάβασης.

Ουσιαστικά μεταβαίνοντας από την 3^η διάσταση στην 4^η, οι άνθρωποι αφυπνίζονται, δηλαδή ξυπνούν από το όνειρο ή την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας ,για να αντιληφθούν ότι δεν είναι μόνοι τους .

Το πέρασμα ή η μετάβαση από την τέταρτη διάσταση την οποία διανύουμε αυτή την χρονική περίοδο προς την 5^η διάσταση πραγματοποιείται μέσα από την αρμονική επανασύνδεση της Επιστήμης και της Τέχνης.

Απο την σύγκλιση των κόσμων στην Ουράνια Σύνδεση με την Πηγή της Ζωής, το μονοπάτι περνάει ή απλά διασχίζει την 4^η διάσταση ,όπου ο χώρος γίνεται χρόνος και ο χρόνος χώρος .

Ο χωροχρόνος εμπλουτισμένος με την νεα αντιληπτικότητα και την τεχνολογία βοηθάει την ανθρωπότητα να κάνει το αποφασιστικό άλμα προς το άγνωστο μέσα από μια βαθιά πίστη στην μεγαλύτερη δύναμη του Σύμπαντος, την δημιουργική Δύναμη της Αγάπης.

Ο χωροχρόνος μετατρέπεται σαν το μέσο για την αλχημική εξέλιξη της ανθρωπότητας, ένα κοσμικό σχολείο ,όπου οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την αληθινή ουσία της προέλευσης τους, θυμούνται την διασύνδεση τους με τον Πρωταρχικό Δημιουργό, και μετουσιώνονται σε πρωταγωνιστές ενός Κοσμικού Θαύματος.

Η βιβλική παράδοση που εμφάνισε τον άνθρωπο ως εκπεσόντα ενός πρωπατορικού αμαρτήματος αποκρυσταλλώνεται για να παρουσιάσει έναν άνθρωπο, που έχασε την επαφή με την Κοσμική Μήτρα , την ικανότητα του να πλάθει παράλληλους κόσμους και να αναγεννάει σύμπαντα, γιατί απλούστατα ξέχασε ότι μέσα του υπάρχει το Φως και η Αγάπη.

«Το Φως είναι πληροφορία, και η Αγάπη είναι δημιουργία» , μας πληροφορούν οι Πλειάδειοι στα  βιβλία της Μαρσίνιακ : «Κομιστές της Αυγής» και «Οικογένεια του Φωτός».

Όσο και να μας το θύμιζαν κατά καιρούς οι Φωτεινοί Οδηγοί ,το Φως αλλά και η Αγάπη , ως ενέργειες υπήρχαν μέσα μας κρυμμένες και αόρατες από τα μάτια των ανθρώπων.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Αγάπη είναι ενέργεια ,όπως καθετί γύρω μας , μόνο που η Αγάπη ως ενέργεια είναι ενέργεια υψηλότερων δονήσεων ,ενώ η ύλη είναι η πιο συμπυκνωμένη ενέργεια.

Οι άνθρωποι λάτρεψαν τις πέντε αισθήσεις, αλλά ξέχασαν την έκτη .

Ξέχασαν επίσης ότι είναι πολυδιάστατα όντα με άπειρες δυνατότητες και ταλέντα , και εγκλωβίστηκαν στις τρεις διαστάσεις του μήκους, πλάτους ,ύψους.

Έτσι δημιουργήθηκε και το Εγώ ,ένας ψεύτικος Εαυτός που τρέφει και τρέφεται με αυταπάτες και φόβο.

Το ότι οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την ύπαρξη του χωροχρόνου δεν αναιρεί τον ίδιο τον χωροχρόνο.

Παρά ταύτα η απεικόνιση των διαστάσεων, η ύπαρξη του χωροχρόνου και η ελαστικότητα του Χρόνου υπήρξαν αντικείμενο πολλών και μοναδικών έργων ανά τους αιώνες, γιατί οι καλλιτέχνες μέσα την διαφορετικότητα τους και τις κρυμμένες ιδιότητες τους μπορούν να ταξιδεύουν μέσα από τις χρονογραμμές και να μεταφέρουν  τις ιδέες τους σαν νεόφερτο μωρό σε ένα δημιουργικό κουκούλι.

Ο οραματισμός, ο οραματικός διαλογισμός η νοητική περισυλλογή , τα όνειρα, η έμπνευση, ακόμη και η φαντασίωση  ήταν πάντα εκφραστές και απεικονίσεις  του χωροχρόνου.

Από Τροχό της Ζωής στον Παράδεισο, το μονοπάτι είναι μπροστά μας και είναι τόσο απλό.

Ο άνθρωπος γεννιέται, εξελλίσεται ,πεθαίνει , αλλά δεν θυμάται.

Δεν αναγνωρίζει ότι τα μυστήρια του κόσμου γίνονται αντιληπτά μέσα από μια σπειροειδή διαδρομή , η οποία δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά η αντίληψη των γεγονότων από διαφορετικές γωνίες.

Στην εισαγωγή του βιβλίου μου ποίησης «Συμπαντικό Φως» αναφέρομαι στους καλλιτέχνες ως ανθρώπους του μέλλοντος, μετα-ανθρώπους, που σαν χαρισματικά όντα λειτουργούν ως πνευματικοί λειτουργοί, οι οποίοι συλλέγοντας και επεξεργαζόμενοι πληροφορίες από πολυδιάστατα πεδία, δημιουργούν μοναδικά έργα και εξελίσσουν το Συλλογικό Ασυνείδητο της ανθρωπότητας.

Ο Ρενέ Γκενόν, ο Γάλλος συγγραφέας και  εσωτεριστής ,  αναφερόμενος στους ποιητές την περιγράφει την ποίηση ως την γλώσσα των Θεών,  τους δε ποιητές ως διάμεσα ή Ντέβας δηλ. Αγγέλους,  που επικοινωνούν με ανώτερες διάνοιες για να μεταφέρουν το φως και την γνώση στον κόσμο.

Επιπλέον ο σύγχρονος κινηματογράφος έχει απεικονίσει με εξαιρετικό και γλαφυρό τρόπο την επίπλαστη πραγματικότητα στην οποία ζούμε ,αλλά και εκείνη την πραγματικότητα, που βρίσκεται πέρα από το πέπλο, που χωρίζει τους κόσμους μέσα από την ταινία 2046 του Γουόνγκ Καρ-Γουάι, όπου ένας συγγραφέας γράφει μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας.

Στην ιστορία αυτή, όπου αναδύεται η Αγάπη, ο Έρωτας,ο Χρόνος, και  οι διαστάσεις του, καθώς  και τα παράλληλα σύμπαντα, ένα μυστηριώδες τραίνο  ταξιδεύει με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το 2046, και οι υπνωτισμένοι επιβάτες του τελικά αντί να φτάσουν στο μέλλον επιστρέφουν στο παρελθόν τους.

Μήπως  σε αυτήν την τόσο περίεργη, αλλά κρίσιμη για την εξέλιξη της Ανθρωπότητας εποχή, η Γη αλλά και οι κάτοικοι της  βαδίζοντας προς το μέλλον επιστρέφουν στο παρελθόν ;

Μήπως αυτό που  θεωρούμε ως τέλος του κόσμου, που τόσο ψεύτικα και παραπλανητικά κάποιοι διασπείρουν στους πολίτες του πλανήτη, δεν είναι παρά η Αυγή μιας Φωτεινής Εποχής;

Ο κάθε άνθρωπος οφείλει να αναζητήσει την αλήθεια μέσα του πραγματοποιώντας ένα μοναχικό εσωτερικό ταξίδι.

Το ταξίδι στον χωροχρόνο ουσιαστικά είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, ένα σπειροειδές ταξίδι προς τον εσώτερο εαυτό μας ,και το Εσώτερο Φως .

Η κατάδυση στον εσωτερικό μας λαβύρινθο είναι η κατάδυση στο Εσώτερο Φως μας.

Καθώς αμβλύνεται η αντίληψη των ανθρώπων για τον κόσμο, το Σύμπαν, την προέλευση και την Πηγή των Πάντων , η τέχνη πάντα θα αποτελεί το Άλφα και το Ωμέγα της Κοσμικής Διάνοιας, των Ανώτερων Οντοτήτων και των Μυστικών Συμβόλων, ώστε η κρυφή γνώση να μεταδίδεται και να εξωραΐζεται μέσα στον χρονοστρόβιλο των δονήσεων, της ενέργειας και του Κοσμικού Γίγνεσθαι.

Η γλώσσα του Σύμπαντος, αν και δυσνόητη στον μέσο άνθρωπο βρίσκει τον τρόπο και το μέσο να εκφραστεί και να συνυπάρξει με τον ανθρώπινο είδος, σαν ένα Θεϊκό Δώρο προς το κατ’ εικόνα και ομοίωση του Πρωταρχικού Δημιουργού τέκνο .

Ο χωροχρόνος θα είναι ο οδηγός μας ,ο μέντορας μας, ο θεραπευτής μας .

Μέχρι ο άνθρωπος να συνδεθεί και πάλι με την Πηγή των Πάντων , θα ανακαλύπτουμε συνέχεια μέσα από την Επιστημονική οδό νέα δεδομένα και θα αποτυπώνουμε διανοητικές – συναισθηματικές – ψυχολογικές αποκαλύψεις μέσα απο την Τέχνη σαν τα μικρά μας ίχνη που αφήνουμε πίσω μας για τους απογόνους μας.

Αρκεί να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εκδηλωθεί ,να εκφραστεί και να γνωρίσει τις βαθύτερες αλήθειες, που είναι διάσπαρτες πάνω στον πλανήτη μας και μέσα μας.

Όπως άλλωστε είπε και η Ιάσμη, η ηρωίδα απο το μυθιστόρημα μου φαντασίας : «Το ταξίδι της ζωής φέρνει ελπίδες»

«Ο Χρόνος δίκαιος κριτής θα υποδείξει , αν οι επιλογές ήταν σωστές ή όχι...

Ο Χρόνος θα δικαιώσει και θα αποζημιώσει εκείνους, που δεν δείλιασαν και δεν δίστασαν να θυσιαστούν για το Παγκόσμιο Καλό.

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του...»

©     Κατερίνα Κωστάκη

Συγγραφέας-ποιήτρια-μέντορας

Μέλος της Ελλήνων Λογοτεχνών

http://www.academyofinnerlight.net

http://endlesslifejourney.blogspot.com

http://www.youtube.com/user/katerinakostaki1966

Twitter: @katerinakostaki

e-mail : katerina.kostaki@gmail.com