Το μόνο σου κλειδί είναι η Αγάπη σου

Μια φωνή με ρώτησε πάλι απόψε… 

-Είσαι θυμωμένη πάλι Κατερίνα;

Ποιος γνωρίζει; Έχει σημασία;

Ναι είμαι πάλι θυμωμένη, απαντάω πεισματικά…

Η ζωή μου μοιάζει με ένα απέραντο άδειο ελικοδρόμιο, όμως αυτό πια δεν με στεναχωρεί.

Μπορεί  εκείνο το μικρό καλό πνευματάκι να βαρέθηκε μαζί με εμένα να περιμένει και σκέφτηκε να αλλάξει γειτονιά.

Κάποτε όλο αυτό το πανηγύρι  της προσφοράς με χαροποιούσε απίστευτα,γιατί ανακάλυπτα μια διέξοδο από την φυλακή μου, όμως τώρα πια νιώθω αυτή η φυλακή να σφίγγει τα δεσμά της πιο πολύ πάνω στην ψυχή μου.

Οι φίλοι που περιμέναμε δεν ήρθαν, και ας τους περιμέναμε με δώρα αγάπης και εκείνη η θεϊκή ουσία, η πίστη μας ξεβάφτηκε στο κοσμικό πλυντήριο της λήθης.

Οι παλιές αγάπες μας σφραγίστηκαν με δάκρυα και πόνο και το αντάλλαγμα του πόνου μια στοίβα  ποιήματα μουσκεμένα από την κοσμική καταιγίδα, ίσα- ίσα για να μην γίνουν στάχτη από το εσωτερικό μας  πυρ.

Παρά ταύτα είναι η μόνη φορά, που νιώθω τόσο απελευθερωμένη,και αναπνέω αέρα ελευθερίας…

Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα …Είμαι ελεύθερη…

Είμαι όμως  και ευτυχισμένη… "μιας σταλιάς κέρδισα την ομορφιά …χρειάζεται πολύς αγώνας για να κάνεις μια καρδιά να αγαπά, Θεέ μου!"

Χάθηκε η αγάπη Θεέ μου...και πώς να σπείρεις πλέον σε άγονη γη;

 Οι μαργαρίτες του ουρανού άδικα περιμένουν χέρια να τις δρέψουν, και εκείνα τα στάχυα του αγρού λίγα ακροδάχτυλα θα τα αγγίξουν… 

Έκτισα μια φωλιά σε μια ακροθαλασσιά, μα να την φτάσω δεν μπορώ …κάποιοι μου έκλεισαν τους δρόμους …Πως το επέτρεψες αυτό ;

-Οι μεγάλες αλήθειες είναι αβάστακτες, και οι μικρές συνήθως …πεπερασμένες. 

Ο κόσμος δεν είναι αυτός που εσύ έχεις κλεισμένο μέσα  στο μυαλό και στην ψυχή.

 Ο κόσμος τους δεν είναι ο κόσμος σου. Ο κόσμος τους είναι διπλά μανταλωμένος. 

Μην το ξεχνάς!

Το μόνο σου κλειδί είναι η Αγάπη σου. 

Με αυτό ανοίγεις όλες τις πόρτες.

Και εκείνοι που σε ξέχασαν, βαθιά μέσα τους σε γνωρίζουν.

Πως  κάποια μέρα την πόρτα τους χτύπησες μα εκείνοι σε έδιωξαν, γιατί φοβήθηκαν  το άδειο σπιτικό τους μην γελάσεις.

Η αγάπη τους αποδήμησε και ο φόβος τους έχει ξεγελάσει.

Όταν ο φόβος ξεχειλίσει, τότε η αγάπη θα γυρίσει να λάμψει πιο πολύ σε κάθε αδύναμη ψυχή.

Μικρές Ιστορίες

Copyright  Κατερίνα Κωστάκη


*Γίνετε συνδρομητές (δωρεάν) στην Διαδικτυακή Εφημερίδα της Ακαδημίας  για να λαμβάνετε όλες τις ενημερώσεις, και όλα τα νέα άρθρα /κείμενα στο email σας  {κλικ πάνω στην ονομασία με την κόκκινη γραμματοσειρά για μετάβαση στην εφημερίδα}. 

Στην πάνω δεξιά πλευρά πατήσετε τον σύνδεσμο subscribe,  και στο πίνακα ανάρτησης πληκτρολογήστε το email σας και τον αριθμό που εμφανίζεται απο την εφαρμογή.