Η Σπηλιά του Πλάτωνα και η Αλήθεια

Πόσοι αληθινά έχουν νιώσει αυτή την αίσθηση της "ενεργειακής αγάπης" να τους κατακλύζει όλο το τελευταίο διάστημα ;

Σίγουρα αρκετοί από εσάς , κάποιοι άλλοι ίσως όχι .

Όποια και να είναι η αίσθηση αυτής της ενέργειας από το σύνολο των ανθρώπων , η ενέργεια υπάρχει .

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν μια - έστω και υποσυνείδητη - αίσθηση ότι κάτι διαφορετικό πλανιέται στην ατμόσφαιρα , κάτι που είναι έτοιμο να αποκαλυφθεί στον κόσμο.

Οι αλλαγές αυτές στην ανθρώπινη συνείδηση δεν είναι ως επί το πλείστον ορατές με γυμνό μάτι , αλλά γίνονται αντιληπτές μέσα από εσωτερική ανάλυση.
Όσοι τελικά δεν έχουν κοιτάξει ποτέ βαθύτερα σε ένα επίπεδο πολύ πιο πέρα από αυτό που αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο μάτι ,τότε προφανώς έχουν εγκλωβιστεί σε μια ατομική χρονοσφαίρα, δικής τους προέλευσης και δημιουργίας.

Έχει χτίσει με λίγα λόγια ο καθένας το δικό του κόσμο , στον οποίο κινείται χωρίς πολλές φορές και ο ίδιος να το αντιλαμβάνεται , γιατί η δυναμική αυτού του «κόσμου» είναι να δεσμεύει τον άνθρωπο, έτσι όλα να κινούνται με γνώμονα αυτό που αντιλαμβάνεται με τις πέντε αισθήσεις, άρα καθαρά υποκειμενικά .

Αυτός ο κύκλος περιλαμβάνει αρχετυπικά πρότυπα , πολλές φορές δελεαστικά, τα οποία δεν είναι στην πραγματικότητα παρά μόνο το δόλωμα για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα , ή τουλάχιστον όσους τσιμπήσουν το δόλωμα, κατευθείαν στην κουνελότρυπα.

Ποτέ δεν ξέρεις ποιο είναι το δόλωμα, και φυσικά πόσο βαθειά είναι η κουνελότρυπα …

Αυτό μπορεί να το αντιληφθεί μόνο κάποιος που έχει την δυνατότητα να κοιτάζει «από ψηλά» , να κοιτάζει πάνω από αυτόν τον «κύκλο», μέσα στον οποίο είναι εγκλωβισμένη η ανθρωπότητα.

Μόνο έτσι βλέπει κανείς τις δυο πλευρές : την μια στην οποία ζει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου , βυθισμένος στην ψευδαίσθηση , και από την άλλη πλευρά, όπου η ζωή ξετυλίγεται μέσα από την μαγεία της αλήθειας , της έμπνευσης , της δημιουργικότητας και της αγάπης.

Είναι πολύ εύκολο να γνωρίσει κανείς τους μεν και τους δε , γιατί η ίδια η συμπεριφορά τους προδίδει .

Όταν κάποιος ανήκει στην πρώτη πλευρά ζει μέσα στο άγχος , τον φόβο, στην αγωνία, στην αιώνια αναζήτηση της επικράτησης , του ελέγχου και της κυριαρχίας, επιδιώκοντας να εξυπηρετήσει τις προσωπικές του αγωνίες και ανασφάλειες σε βάρος των συνανθρώπων του.

Όσοι ζουν στην άλλη πλευρά, ήδη έχουν συναντήσει το ρεύμα της αρμονίας, την θεαματική ροή της ενεργειακής δύναμης, που προέρχεται από την αγάπη και την προσφορά και κατά επέκταση ζουν μέσα στο πνεύμα της ηρεμίας, και της πνευματικής ανάπτυξης.

Σίγουρα οι κατοικούντες στην πρώτη κατηγορία δύσκολα μπορούν να αντιληφθούν το μεγαλείο της δεύτερης, μιας και ο ιστός που περιτυλίγεται γύρω τους γίνεται περισσότερο σφιχτός .

Όπως ακριβώς περιγράφεται στην γνωστή πλέον « Η Σπηλιά του Πλάτωνα» όσοι βγαίνουν στο Φως και γνωρίζουν την αλήθεια, επιστρέφουν πίσω για να βοηθήσουν τους συντρόφους τους, οι οποίοι όμως δεν πιστεύουν την «αλήθεια», γιατί παραμένουν δεμένοι και ελεγχόμενοι από τις σκιές (ή και προσωπικούς τους δαίμονες).

Στα μάτια των ανθρώπων που συνεχίζουν να ζουν στο σκοτάδι της ψυχής τους , όσοι έφτασαν στο Φως και ονομάζουν την Αλήθεια μοιάζουν γελοίοι , τρελοί ή και επικίνδυνοι.

Κοιτάξτε όμως πόσο δύσκολες φαίνονται οι σημερινές καταστάσεις για τον κόσμο: βία, οικονομική κρίση , απειλές, επιθέσεις , άμυνα, κακοποίηση, εγκληματικότητα…πολύ μακρύς κατάλογος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να αποφύγουν να συνδιαλεχθούν με την αλήθεια.

Με λίγα λόγια προτιμούν να αδιαφορήσουν εντελώς.

Επιθυμούμε όμως να ζούμε σε ένα τέτοιο κόσμο;

Πέρασε αρκετός καιρός απο τότε που διάβασα το βιβλίο της Μαρσίνιακ «Κομιστές της Αυγής» , στο οποίο οι Πλειάδειοι αναφέρουν ότι δεν πρέπει να σπρώχνουμε κάτω από το χαλάκι ότι φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε», και νομίζω οτι έχουν απόλυτο δίκιο.

Το να μην αντιμετωπίζουμε όσα μας φοβίζουν , φέρνει σαν αποτέλεσμα να επανέρχεται αυτός ο φόβος δριμύτερος.

Κανένας δεν πρέπει να αδιαφορεί ή να κρύβεται απο την αλήθεια (να στρουθοκαμηλίζει...) , αλλά να συμμετέχει με την καρδιά του, με τα αισθήματα του, με όλη του την ύπαρξη, ακόμη και σε αυτό που ονομάζεται «ψεύτικη πραγματικότητα», η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά δημιούργημα των ίδιων των σκέψεων και πράξεων όλων των ανθρώπων.

Οι σκέψεις της βίας και της κακοποίησης αναπαράγουν το ίδιο πράγμα, δηλαδή επαναλαμβανόμενη βία και κακοποίηση.

Αν επιθυμούμε πραγματικά να εξαλειφθούν τα φαινόμενα αυτά, τότε οι σκέψεις μας είναι απαραίτητο να συντονίζονται με την αγάπη, ειρήνη, αρμονία.
Αυτή είναι η θεραπεία που μπορούμε να προσφέρουμε στην πληγωμένη κοινωνία μας, και κατ’ επέκταση στον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε.

Ουσιαστικά αυτή είναι η ουσία όλων των διδαχών, μηνυμάτων, κειμένων, λόγων και διδασκαλιών, όλων των φωτεινών οδηγών ( και αναληφθέντων δασκάλων), που έζησαν ή ζουν στον κόσμο μας.

Είναι η Αγάπη που δίδαξε ο Ιησούς ,ο οποίος γνώριζε την ύστατη αλήθεια και την μετέδωσε στους συνανθρώπους του.

Είναι η αλήθεια που διδάχτηκε και μεταφέρθηκε με διάφορους τρόπους , αλλά οι άνθρωποι φρόντισαν να ξεχάσουν στο πέρασμα του χρόνου.

Αυτή η εποχή μας επιτρέπει να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, να συνδεθούμε με την Ανώτερη Πηγή (Θεός), να επιτρέψουμε στην Αγάπη να επιστρέψει στην Εστία της (στο κέντρο της καρδιάς), και να μας οδηγήσει αυτή η ενέργεια πίσω στην πηγή των Πάντων , εκεί όπου πραγματικά ανήκουμε.

Αυτό το ταξίδι μας αποζημιώνει για όσα ζήσαμε, ζούμε και θα συνεχίσουμε να ζούμε, γιατί είναι ταξίδι της χαράς.

Είναι το τραγούδι της Αγάπης, που διαδίδεται από όλες τις ανθρώπινες καρδιές, που αφυπνίζονται η μια μετά την άλλη, και ενθυμούνται «ποιες είναι».

Ας το τραγουδήσουμε σαν παιδιά του αληθινού Θεού, γιατί πραγματικά το αξίζουμε.

Αξίζουμε μια καλύτερη ζωή, και πάνω από όλα τον σεβασμό και την εκτίμηση .

Αξίζουμε να ζήσουμε μέσα στην αγκαλιά της αγάπης και της ειρήνης .

Αξίζουμε να ζήσουμε μέσα στην αλήθεια και στο φως , αλλά αυτό θα επιτευχθεί όταν οι ίδιοι αναγνωρίσουμε την αξία μας και πολεμήσουμε γι αυτήν .

Copyright Κατερίνα Κωστάκη

Συγγραφέας-ποιήτρια

http://www.endless-journey.gr/

http://endlessjourney.ning.com/