«Ελάτε Άγγελοι …ελάτε και καθοδηγήστε με!»
Καθόταν στο σαλόνι της δίπλα στο διακοσμημένο και γεμάτο με φως χριστουγεννιάτικο δέντρο της .
Μια ανάμνηση της παιδικής της ηλικίας έπαιζε στο μυαλό της , καθώς περίμενε ανυπόμονα για κάποιον ή κάτι να εισβάλλει στην βαρετή, ανικανοποίητη ζωή της.
«Είμαι σίγουρη ότι βρίσκεστε κάπου τριγύρω , κοιτάζοντας με , ακούγοντας τους ψιθύρους μου και τα παράπονα μου, γελώντας με τις αστείες, αγαθές σκέψεις μου», σκανάρισε το δωμάτιο για μια οποιαδήποτε υπερφυσική απόδειξη, που μπορεί να εμφανιζόταν.
Αισθανόταν απόλυτα απογοητευμένη και εγκαταλελειμμένη από τον καθένα , ειδικά από τους Οδηγούς της και τους Αγγέλους, στους οποίους είχε πάντοτε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και πίστη.
Συμμετείχαν αναπόδεικτα στα όνειρα της και μπορούσε να νιώσει την παρουσία τους σαν ένα μεγάλο ενεργειακό πεδίο να την καλύπτει , όταν ήταν ανήσυχη ή αισθανόταν την νοσηρή προσέγγιση των σκοτεινών συννέφων. "Οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης " σε κίνηση, καθώς προσπαθούσαν ανέλπιδα να κάνουν επίδειξη της σκληρής , σκοτεινής εργασίας τους.
«Πρέπει να ολοκληρώσουν την άσχημη εργασία τους , δηλαδή να φέρουν σε οπισθοδρόμηση κάθε στοιχείο αυτής της πραγματικότητας που δεν συμβιβάζεται με τις σκληρές απαιτήσεις τους».
Τελικά μπορούσε να αξιολογήσει τον εαυτό της που παρέμενε σε μια αρκετά καλή θέση με το να είναι απόλυτα αφοσιωμένη σε ένα Θεϊκό Σχέδιο, που παρέμενε όμως άγνωστο σε εκείνη , με μια μικρή ιδέα του καθήκοντος της να συνεργαστεί με τις Θεϊκές Δυνάμεις σε επιβεβαίωση με μία προ-γεννήσεως συμφωνία για μια ζωή πολεμίστριας σε αυτόν τον κόσμο.
Το να είναι εργαζόμενη γυναίκα δεν έμοιαζε και τόσο με μια αληθινή ζωή πολεμίστριας τέλος πάντων ,αλλά έπρεπε να παραδεχτεί ότι η ζωή από μόνη της ήταν ένας μόνιμος αγώνας , και με το να μεγαλώνει δυο παιδιά, να δουλεύει σε μια εργασία από τις 07.30 π.μ. μέχρι τις 03.00 μ.μ. στο πιο ανασφαλές κέντρο της μεγάλης πόλης , και επιπλέον να συνδράμει τις ανθρώπινες υπάρξεις την μετέτρεπε αυτομάτως σε μια μερικώς αόρατη - στα ανθρώπινα μάτια -πολεμίστρια.
Ενώ ζητούσε περισσότερη ανακούφιση στο ανικανοποίητο τρόπο ζωή της στον οποίο οδηγήθηκε, η απάντηση ήταν πάντα του τύπου :« είναι μια ενδυνάμωση για εσένα το να ζεις σε ένα χώρο δυσκολίας, που δυναμώνει το σώμα και το μυαλό σου».
Η απάντηση που δινόταν πάντα στα ερωτήματα της ήταν η ίδια :
Καθόταν στο σαλόνι της δίπλα στο διακοσμημένο και γεμάτο με φως χριστουγεννιάτικο δέντρο της .
Μια ανάμνηση της παιδικής της ηλικίας έπαιζε στο μυαλό της , καθώς περίμενε ανυπόμονα για κάποιον ή κάτι να εισβάλλει στην βαρετή, ανικανοποίητη ζωή της.
«Είμαι σίγουρη ότι βρίσκεστε κάπου τριγύρω , κοιτάζοντας με , ακούγοντας τους ψιθύρους μου και τα παράπονα μου, γελώντας με τις αστείες, αγαθές σκέψεις μου», σκανάρισε το δωμάτιο για μια οποιαδήποτε υπερφυσική απόδειξη, που μπορεί να εμφανιζόταν.
Αισθανόταν απόλυτα απογοητευμένη και εγκαταλελειμμένη από τον καθένα , ειδικά από τους Οδηγούς της και τους Αγγέλους, στους οποίους είχε πάντοτε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και πίστη.
Συμμετείχαν αναπόδεικτα στα όνειρα της και μπορούσε να νιώσει την παρουσία τους σαν ένα μεγάλο ενεργειακό πεδίο να την καλύπτει , όταν ήταν ανήσυχη ή αισθανόταν την νοσηρή προσέγγιση των σκοτεινών συννέφων. "Οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης " σε κίνηση, καθώς προσπαθούσαν ανέλπιδα να κάνουν επίδειξη της σκληρής , σκοτεινής εργασίας τους.
«Πρέπει να ολοκληρώσουν την άσχημη εργασία τους , δηλαδή να φέρουν σε οπισθοδρόμηση κάθε στοιχείο αυτής της πραγματικότητας που δεν συμβιβάζεται με τις σκληρές απαιτήσεις τους».
Τελικά μπορούσε να αξιολογήσει τον εαυτό της που παρέμενε σε μια αρκετά καλή θέση με το να είναι απόλυτα αφοσιωμένη σε ένα Θεϊκό Σχέδιο, που παρέμενε όμως άγνωστο σε εκείνη , με μια μικρή ιδέα του καθήκοντος της να συνεργαστεί με τις Θεϊκές Δυνάμεις σε επιβεβαίωση με μία προ-γεννήσεως συμφωνία για μια ζωή πολεμίστριας σε αυτόν τον κόσμο.
Το να είναι εργαζόμενη γυναίκα δεν έμοιαζε και τόσο με μια αληθινή ζωή πολεμίστριας τέλος πάντων ,αλλά έπρεπε να παραδεχτεί ότι η ζωή από μόνη της ήταν ένας μόνιμος αγώνας , και με το να μεγαλώνει δυο παιδιά, να δουλεύει σε μια εργασία από τις 07.30 π.μ. μέχρι τις 03.00 μ.μ. στο πιο ανασφαλές κέντρο της μεγάλης πόλης , και επιπλέον να συνδράμει τις ανθρώπινες υπάρξεις την μετέτρεπε αυτομάτως σε μια μερικώς αόρατη - στα ανθρώπινα μάτια -πολεμίστρια.
Ενώ ζητούσε περισσότερη ανακούφιση στο ανικανοποίητο τρόπο ζωή της στον οποίο οδηγήθηκε, η απάντηση ήταν πάντα του τύπου :« είναι μια ενδυνάμωση για εσένα το να ζεις σε ένα χώρο δυσκολίας, που δυναμώνει το σώμα και το μυαλό σου».
Η απάντηση που δινόταν πάντα στα ερωτήματα της ήταν η ίδια :
« έχεις τα πάντα που έχεις ζητήσει στην ζωή , γι αυτό να νιώθεις πλήρης και ευγνώμων για ότι έχεις ».
Στα όνειρα της πάλι πολλές οντότητες πλησίαζαν με θεραπευτική ενέργεια και συμπαράσταση .Μερικές φορές τα όνειρα ήταν τόσο απλά και αστεία , σαν οι επεμβάσεις τους να είχαν σκοπό να της στείλουν ανακούφιση και πολύ συχνά είχε αυτό το βαθύ συναίσθημα ότι είχαν κάτι χρήσιμο και σοφό να της στείλουν σαν μήνυμα.
Στέλνοντας μήνυμα ή όχι , πρωί –πρωί ,έπρεπε να πιέσει τον εαυτό της να θυμηθεί τα μηνύματα. Μηνύματα που είχαν σταλθεί στο υποσυνείδητο , και μπορούσε να τα ανασύρει παρά όταν μετακινιόταν σε ένα ήρεμο στάδιο , ξεκούραστη από τις ανησυχίες.
«Ελάτε και δώστε μου ένα χεράκι στην διαδικασία σκέψης. Δεν είμαι σίγουρη αν δίνετε σημασία στις βαθύτερες σκέψεις μου , όσο αληθινές και να είναι…», ήταν κατακλυσμένη από μια σκέψη γεμάτη πικρία.
Δεν ήταν η πίστη της ότι δεν επικοινωνούν μαζί της , αλλά το γεγονός ότι δεν είχε καμία αποδοχή στην μοναδική της προσπάθεια να αναδυθεί από το κουκούλι της και να γίνει η πεταλούδα που φανταζόταν ότι ήταν.
Και αν είχε ήδη μεταμορφωθεί σε μια όμορφη πεταλούδα που ονειρευόταν ;
Μήπως δεν ήταν γνώστης ότι αυτή η μεταμόρφωση είχε ήδη γίνει;
Όχι σίγουρα , αλλά οι φωνές απάντησαν με εκείνο τον γλυκό σκοπό. Μπορούσε να τις ακούσει καθαρά.
Της πρότειναν περισσότερο από μια φορά να γράψει σε ένα χαρτί ότι άκουγε, ώστε οι σημειώσεις να την βοηθούσαν στην διαδικασία της αφήγησης.
«Η διδασκαλία και η μάθηση είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Παράβλεψε τις αρνητικές σκέψεις. Ακολούθησε τις αληθινές σκέψεις, ενώ προχωράς στην γνώση που είναι κρυμμένη μέσα σου», δήλωσαν.
«Εσύ είσαι , και μόνο εσύ η μόνη που γνωρίζει την Αλήθεια , γιατί η Αλήθεια κατοικεί μέσα σου , σε αυτή την αμυδρή , αλλά τόσο πολύτιμη Θεϊκή Σπίθα. Αναζήτησε την Αλήθεια γιατί κανείς δεν θα την εκμυστηρευτεί σε εσένα. Αυτός είναι ο τρόπος για να την ανακαλύψεις γνήσια και τίμια μέσα στον Αληθινό σου Εαυτό».
«Ήταν τόσο ξεκάθαροι και σωστοί », έπρεπε να παραδεχτεί.
«Εγκατέλειψε τις μη τίμιες σκέψεις και αυτό-λύπηση. Είναι μέσα για ένα παραπλανητικό μονοπάτι. Η Αλήθεια είσαι εσύ, όταν εμπνέεις αλήθειες και μεταδίδεις την Αγάπη στις ανθρώπινες καρδιές».
«Εγκατέλειψε όλο τον αρνητικό τρόπο σκέψης που τριγυρίζει στο λεπτό που χάνεις την πίστη σου. Όταν χάνεις την πίστη σου , ένα σκοτεινό άνοιγμα επιτρέπει στην αρνητικότητα να λειτουργεί στο μυαλό σου. Οδήγησε το έξω από το μυαλό σου και θα νιώσεις ηρεμία».
«Και αν η αγάπη και "το να θυμάσαι" πονάει;”, αναρωτήθηκε.
«Γνώριζε ότι το να καθαρίζεις τον εαυτό σου από τις τοξίνες είναι μια επίπονη διαδικασία, όσο είναι το να θυμάσαι «ποια είσαι» .Το να θυμάσαι σε βοηθάει και σε ενισχύει, καθώς προχωράς σε ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης».
«Ίσως όλοι βρισκόμαστε σε μια διαδικασία παγκόσμιας θεραπείας. Αυτή απελευθερώνει μια μεγάλη ποσότητα πόνου .Τι θα έπρεπε να πω στους ανθρώπους να σκέφτονται ;”, ήταν επιτέλους γνώστρια της αποστολής της .
«Μην αφήνετε τις αρνητικές σκέψεις να σας καταβάλουν. Θυμηθείτε ότι δεν πρέπει να σκέφτεστε με το μυαλό. Σκεφτείτε με την καρδιά. Δείτε πέρα από τα υλικά αγαθά και τις δύσκολες καταστάσεις. Δείτε πέρα από τους τρισδιάστατους τοίχους που δημιουργήθηκαν για να κρύψουν μια πανέμορφη πραγματικότητα που ζει μέσα σας , στα πολύτιμα αισθήματα σας. Η καρδιά σας είναι το μέσο για να εκφράσετε τα φωτεινά αισθήματα σας».
« και …»
«παρεπιμπτόντως …μην ξεχάσεις να στείλεις το μήνυμα….».
Στα όνειρα της πάλι πολλές οντότητες πλησίαζαν με θεραπευτική ενέργεια και συμπαράσταση .Μερικές φορές τα όνειρα ήταν τόσο απλά και αστεία , σαν οι επεμβάσεις τους να είχαν σκοπό να της στείλουν ανακούφιση και πολύ συχνά είχε αυτό το βαθύ συναίσθημα ότι είχαν κάτι χρήσιμο και σοφό να της στείλουν σαν μήνυμα.
Στέλνοντας μήνυμα ή όχι , πρωί –πρωί ,έπρεπε να πιέσει τον εαυτό της να θυμηθεί τα μηνύματα. Μηνύματα που είχαν σταλθεί στο υποσυνείδητο , και μπορούσε να τα ανασύρει παρά όταν μετακινιόταν σε ένα ήρεμο στάδιο , ξεκούραστη από τις ανησυχίες.
«Ελάτε και δώστε μου ένα χεράκι στην διαδικασία σκέψης. Δεν είμαι σίγουρη αν δίνετε σημασία στις βαθύτερες σκέψεις μου , όσο αληθινές και να είναι…», ήταν κατακλυσμένη από μια σκέψη γεμάτη πικρία.
Δεν ήταν η πίστη της ότι δεν επικοινωνούν μαζί της , αλλά το γεγονός ότι δεν είχε καμία αποδοχή στην μοναδική της προσπάθεια να αναδυθεί από το κουκούλι της και να γίνει η πεταλούδα που φανταζόταν ότι ήταν.
Και αν είχε ήδη μεταμορφωθεί σε μια όμορφη πεταλούδα που ονειρευόταν ;
Μήπως δεν ήταν γνώστης ότι αυτή η μεταμόρφωση είχε ήδη γίνει;
Όχι σίγουρα , αλλά οι φωνές απάντησαν με εκείνο τον γλυκό σκοπό. Μπορούσε να τις ακούσει καθαρά.
Της πρότειναν περισσότερο από μια φορά να γράψει σε ένα χαρτί ότι άκουγε, ώστε οι σημειώσεις να την βοηθούσαν στην διαδικασία της αφήγησης.
«Η διδασκαλία και η μάθηση είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Παράβλεψε τις αρνητικές σκέψεις. Ακολούθησε τις αληθινές σκέψεις, ενώ προχωράς στην γνώση που είναι κρυμμένη μέσα σου», δήλωσαν.
«Εσύ είσαι , και μόνο εσύ η μόνη που γνωρίζει την Αλήθεια , γιατί η Αλήθεια κατοικεί μέσα σου , σε αυτή την αμυδρή , αλλά τόσο πολύτιμη Θεϊκή Σπίθα. Αναζήτησε την Αλήθεια γιατί κανείς δεν θα την εκμυστηρευτεί σε εσένα. Αυτός είναι ο τρόπος για να την ανακαλύψεις γνήσια και τίμια μέσα στον Αληθινό σου Εαυτό».
«Ήταν τόσο ξεκάθαροι και σωστοί », έπρεπε να παραδεχτεί.
«Εγκατέλειψε τις μη τίμιες σκέψεις και αυτό-λύπηση. Είναι μέσα για ένα παραπλανητικό μονοπάτι. Η Αλήθεια είσαι εσύ, όταν εμπνέεις αλήθειες και μεταδίδεις την Αγάπη στις ανθρώπινες καρδιές».
«Εγκατέλειψε όλο τον αρνητικό τρόπο σκέψης που τριγυρίζει στο λεπτό που χάνεις την πίστη σου. Όταν χάνεις την πίστη σου , ένα σκοτεινό άνοιγμα επιτρέπει στην αρνητικότητα να λειτουργεί στο μυαλό σου. Οδήγησε το έξω από το μυαλό σου και θα νιώσεις ηρεμία».
«Και αν η αγάπη και "το να θυμάσαι" πονάει;”, αναρωτήθηκε.
«Γνώριζε ότι το να καθαρίζεις τον εαυτό σου από τις τοξίνες είναι μια επίπονη διαδικασία, όσο είναι το να θυμάσαι «ποια είσαι» .Το να θυμάσαι σε βοηθάει και σε ενισχύει, καθώς προχωράς σε ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης».
«Ίσως όλοι βρισκόμαστε σε μια διαδικασία παγκόσμιας θεραπείας. Αυτή απελευθερώνει μια μεγάλη ποσότητα πόνου .Τι θα έπρεπε να πω στους ανθρώπους να σκέφτονται ;”, ήταν επιτέλους γνώστρια της αποστολής της .
«Μην αφήνετε τις αρνητικές σκέψεις να σας καταβάλουν. Θυμηθείτε ότι δεν πρέπει να σκέφτεστε με το μυαλό. Σκεφτείτε με την καρδιά. Δείτε πέρα από τα υλικά αγαθά και τις δύσκολες καταστάσεις. Δείτε πέρα από τους τρισδιάστατους τοίχους που δημιουργήθηκαν για να κρύψουν μια πανέμορφη πραγματικότητα που ζει μέσα σας , στα πολύτιμα αισθήματα σας. Η καρδιά σας είναι το μέσο για να εκφράσετε τα φωτεινά αισθήματα σας».
« και …»
«παρεπιμπτόντως …μην ξεχάσεις να στείλεις το μήνυμα….».
"Φωνές της Αγάπης "-Μικρές ιστορίες
Copyright Κατερίνα Κωστάκη
Συγγραφέας –ποιήτρια
Συγγραφέας –ποιήτρια
Σημείωση ¨Ελπιδοφόρα αυτή είναι η τελευταία ανάρτηση μου για το 2009 , αλλά και για την σειρά από κείμενα με τίτλο “ ENDLESS JOURNEY NEWSLETTERS “ , τα οποία με τον Νέο Έτος θα έχουν άλλο όνομα.
Οποιοδήποτε και να είναι το νέο όνομα στην πνευματική μου εργασία, σας στέλνω τις καλύτερες ευχές μου για ένα δημιουργικό , γεμάτο έμπνευση και παρακίνηση Νέο Έτος 2010 , ελπίζοντας η δημιουργική μου εργασία να προσφέρει την απαραίτητη υποστήριξη και συμπαράσταση στο φωτεινό σας μονοπάτι.
Έτσι κι αλλιώς αυτός και είναι και ο πρωταρχικός μου σκοπός : να εμπνεύσω, να ενδυναμώσω, και να υποστηρίξω τους συνοδοιπόρους της Αγάπης και του Φωτός με την πνευματική μου γραφή.
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2010 !
No comments:
Post a Comment