Ένα όνειρο και ..τα μηνύματα του παραλόγου!

Η αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση είναι τόσο ένα όνειρο που είδα τα ξημερώματα,αλλά και ένα μήνυμα από έναν...παραλίγο φίλο σε κάποια διαδικτυακή κοινότητα ,εγχώριας προέλευσης .
Το όνειρο αφορούσε και πάλι τους Έλληνες συνανθρώπους μας .
Με λίγα λόγια τόσο το όνειρο , όσο και το μήνυμα είχε σχέση με τους Έλληνες , και αυτό είναι κάτι που με ανησυχεί ιδιαίτερα ,αν και ήταν αναμενόμενο να αντικρύσω γεγονότα και συμπεριφορές που σε τελική ευθεία πληγώνουν.
Ας ξεκινήσω από το μήνυμα , που δεν με αγγίζει τόσο πολύ , γιατί απλούστατα η εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στις δημιουργικές μου προσπάθειες με οδηγούν να το προσπεράσω με χιούμορ.
Όταν έχω δημιουργήσει ένα ολόκληρο δίκτυο με αρκετό κόπο ,αλλά πλέον με εμφανές αποτέλεσμα , και όταν έχω τόσο καταπληκτικούς φίλους σε ολόκληρο τον κόσμο ,τους οποίους αγαπώ και εκτιμώ πάρα πολύ είναι γελοίο να σου στέλνουν γελοία μηνύματα ότι προσπαθώ να «ψαρέψω κόσμο » από μια μικρή κοινότητα .
Την στιγμή που το διαδίκτυο λειτουργεί ως ένα μέσον ανταλλαγής μηνυμάτων, ενδιαφερόντων συνδέσμων και έχει επενδυθεί χρόνος και κόπος ώστε να εδραιωθεί μια αξιόλογη συνεργασία ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν πνευματικά ενδιαφέροντα, αναζητήσεις της αλήθειας και της γνώσης , δημιουργία ομάδων με σκοπό το μοίρασμα της γνώσης ,των αξιών ,του πνεύματος , και φυσικά την αφύπνιση , είναι εντελώς γελοίο , ίσως και άξιο διερεύνησης πως κάποιοι Έλληνες «δήθεν » αναζητητές της αλήθειας διαστρεβλώνουν αυτή την αξιόλογη προσπάθεια.

Αντί να κοιτάνε το δάσος , κοιτάνε το δάκτυλο!

Νομίζω ότι στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να είσαι δημιουργικός και πετυχημένος άνθρωπος , και μάλιστα όταν δεν σε στηρίζει κανείς .
Πάντα κάποιοι θα κοιτάνε αλλού , όταν το άστρο σου λάμπει , γιατί ίσως ακόμη και αυτό το φως τους ενοχλεί …
Προφανώς το φως της αλήθειας είναι για εκείνους που έχουν καθαρή ματιά, ψυχή και πνεύμα, και για όσους έχουν το κουράγιο να αγωνίζονται ακόμη και όταν είναι μόνοι/ες στο φωτεινό μονοπάτι .

Φυσικά το μόνο που θα μπορούσε να μου προσφέρει αυτό το μονοπάτι είναι να νιώσεις πόσο διαφορετικός/ή είσαι από την σκοτεινή μάζα που ελέγχεται από γνωστούς-αγνώστους , και να νιώσεις την δύναμη μέσα σου και μια …φωνή να σου λέει «προχώρησε», γιατί φυσικά δεν έφτασα ως εδώ για να σταματήσω!

Φυσικά σε αυτήν την χώρα για κάποιους λόγους που ακόμη δεν έχω κατανοήσει , πάντα οι δημιουργικοί και πρωτοποριακοί άνθρωποι διώκονταν και συνήθως αναγνωρίζονταν μετά θάνατον .
Για σκεφτείτε όλοι αυτοί οι δημιουργοί , όταν τους σχολίαζαν αρνητικά ,τους πετροβολούσαν και τους χλεύαζαν να τα παρατούσαν όλα και να μην είχαν αφήσει πίσω τους τόσο καταπληκτικό έργο !!
Σήμερα δεν θα διαβάζαμε Καβάφη , που τόσο πολύ κυνηγήθηκε και σχολιάστηκε αρνητικά ,και πέθανε μόνος και πτωχός , Καζαντζάκη που στην εποχή του η εκκλησία τον κυνηγούσε , και τόσους άλλους αξιόλογους δημιουργούς.

Τώρα το όνειρο …

Ήταν βράδυ και ήταν όλα ήσυχα .Βγαίνω στο μπαλκόνι και κάτω στον δρόμο ήταν όλοι οι γνωστοί γείτονες μου με κεριά στα χέρια .

Μου θύμισε τον Επιτάφιο , πολύ συμβολικό !

Όλοι περπατούσαν με τά κεριά και έλεγαν ότι ήρθε καταστροφή , ότι υπάρχει τρομερή κρίση , και “τώρα τι θα κάνουμε ;”,”μας πήραν τα λεφτά», «πως θα ζήσουμε ;” , και άλλα μακάβρια ,παρότι η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ειρηνική, σχεδόν ειδυλλιακή θα έλεγα.
Περιττό να σας πω ότι στο πλήθος ήταν περισσότερες οι γυναίκες, και μάλιστα άνω των -ήντα …
Κάποια στιγμή κάποιες έφτασαν στο διαμέρισμα μου και κάθισαν στην κουζίνα , λέγοντας πάλι τα ίδια , και τα ίδια.
Τότε τους απάντησα και εγώ λίγο αγριεμένη «Μα εσείς αποφασίσατε για την τύχη σας , επιλέγοντας ».

Το επανέλαβα αρκετές φορές ,αλλά μάλλον δεν με άκουσε κανείς .
Επαναλάμβαναν πάλι το ίδιο και το ίδιο .

Νομίζω ότι είναι προφανές ότι τις επιλογές τις κάνουμε μόνοι μας .
Εμείς επιλέγουμε τον άλφα ή τον βήτα δρόμο, αν θα ζήσουμε με ευτυχία ,ειρήνη , μέσα σε πνευματικό πλούτο ή φτώχεια ,αν θα μάθουμε ή θα μείνουμε ανάγωγοι , ημιμαθείς , ελεγχόμενοι ή μη .
Εμείς επιλέγουμε αν θα παρασυρόμαστε από τα ψέματα , και παραβλέπουμε την αλήθεια , και αν δεν υπάρχει να την αναζητούμε.
Εμείς επιλέγουμε αν θα ζήσουμε μέσα στον σεβασμό και την αξιοκρατία , εφόσον την προσφέρουμε.
Εμείς επιλέγουμε αν θα μας τρέφουν ψέματα ορατοί και …αόρατοι κατ’ επάγγελμα ψεύτες , και αν εμείς επιθυμούμε να ζήσουμε με αγάπη και με αξίες .
Αν σαν λαός δεν το επιλέξουμε , τότε να μην κλαίγονται όλοι για το αν υπάρχει κρίση.
Πάντα έχουμε δικαίωμα επιλογής αρκεί να γνωρίζουμε να το χειριστούμε κατάλληλα , και όχι να επιτρέπουμε στους άλλους να το χειρίζονται για το δικό τους όφελος.

Με εκτίμηση

Κατερίνα Κωστάκη
Συγγραφέας ~ ποιήτρια ~λογοτέχνιδα
Εκδοθέντα βιβλία:

"Το ταξίδι της ζωής φέρνει ελπίδες "

και

"Συμπαντικό Φως "

και έπονται και άλλα...

Πληροφορίες τόσο στην προσωπική ιστοσελίδα μου ,στο FACEBOOK , YOUTUBE κ.α.