Πέρασε πάνω απο ένας χρόνος απο τότε που ανέβασα
στο μπλόγκ μου την ανάρτηση με τίτλο «Πραγματικότητα ή Ταινία Επιστημονικής Φαντασίας?».
Όσοι την έχουν ήδη διαβάσει θα διαπίστωσαν την εμμονή
μου στις έννοιες «Αγάπη» και «Φόβος» και την μεταξύ τους αντίθεση.
Οι δυο συγκεκριμένες έννοιες ,μεγάλης δυναμικής και οι δυο κυριαρχούσαν
πάντοτε πάνω στην σκακιέρα της πραγματικότητας μας, ανά τους αιώνες.
Μετά απο ένα χρόνο η αναφορά μου στον φόβο
σαν μέσο ελέγχου πάνω στα ναρκωμένα μυαλά των ανθρώπων αποκτά μεγαλύτερη σημασία
,εφόσον τα ίδια τα γεγονότα διαγράφουν μια ξέφρενη πορεία .
Η συνειδητότητα των ανθρώπων αλλάζει και μαζί
με αυτήν και ο χρόνος .
Όμως ο φόβος χρησιμοποιείται με διάφορα μέσα
,είτε δηλωμένα ,είτε αδήλωτα (ως συνήθως...).
Παράλληλα κύματα κοσμικής ενέργειας αγκαλιάζουν
ολόκληρο τον πλανήτη και αλλάζουν την δομή των ανθρώπων σωμάτων και μυαλών ,και
συντελείται Παγκόσμια Αφύπνιση.
Η Παγκόσμια Αφύπνιση και η άνοδος της Γαιας
είναι αναπόφευκτη,γιατί απλούστατα είναι Θεϊκό Σχέδιο.
Βέβαια τα γεγονότα τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα.
Μόλις προχθές (09-11-2011) έγραψα το προσχέδιο του παρακάτω άρθρου ,και σήμερα
διάβασα στο ιντερνετ ένα κείμενο απο έναν ξένο δημοσιογράφο , ο οποίος ανέφερε -μέσα
απο την πολιτική-οικονομική-κοινωνική του ανάλυση-έννοιες που είχα και εγω γράψει
με άλλα λόγια βέβαια, κοιτάζοντας απο την απέναντι όχθη της πνευματικής ανάλυσης
των γεγονότων.
Αυτό δηλώνει πλέον οτι ολοένα και περισσότεροι
άνθρωποι συντονίζονται με τις ανώτερες κοσμικές ενέργειες που εμφυτεύονται στο
συλλογικό ασυνείδητο ,και γίνονται κρίκοι μιας αλυσίδας Φωτός και Αφύπνισης.
Παρακολουθώντας τις πολιτικές και οικονομικές
αναλύσεις στην τηλεόραση (ναι,το έκανα αυτό το ατόπημα ,το ομολογώ!),και διαβάζοντας
τόνους απο αυτές τις αναλύσεις , μου έμεινε μια γεύση
πικρή.
Νομίζω οτι αυτή η πικρίλα είναι μια αίσθηση
,που την νιώθει και η δική σας καρδιά.
Ως συνήθως αυτές οι αναλύσεις (πολιτικές-οικονομικές
–κοινωνικές) κάνουν επιφανειακές ανασκαφές
,οι οποίες,αντε και να φτάσουν στο πρώτα στρώμα του φλοιού της αλήθειας.
Στον πυρήνα της αλήθειας δεν φτάνουν.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει πυρήνας...
Οτι λείπει είναι το πνεύμα.
Όλες οι δηλώσεις, αναλύσεις, αναφορές μοιάζουν
με τα πολύχρωμα μπαλόνια, που περιστρέφονται γύρω απο ένα κεντρικό άξονα, δηλαδή
την ύλη, τον υλισμό και το παρατράγουδο της, την πραγματικότητα (ψεύτικη).
Όταν ξεφουσκώνουν δεν μένει τίποτα ,παρά μια
πικρή γεύση.
Αυτή την γεύση σου αφήνει στα χείλη η
πραγματικότητα που ζούμε ,γιατί είναι ψεύτικη.
Όσοι βρίσκονται σε μια μεταβατική κατάσταση
απο την βαριά ύπνωση στην αφύπνιση (είναι
μακρύς και δύσκολος ο δρόμος αυτός),νιώθουν οτι κάτι δεν πάει καλά.
Κάτι τους λείπει.
Συνήθως φοβούνται να κοιτάξουν πιο πέρα και
αναμασάνε το καρότο που τους δίνουν ,αλλά
τώρα πια ακόμη και με αυτό , η στιφάδα παραμένει στο στόμα.
Το καρότο λοιπόν λέγεται τεχνοκρατία ,και
χρησιμοποιείται απο τις δυνάμεις που δημιούργησαν την τεχνοκρατία,οχι φυσικά
προς όφελος της ανθρωπότητας ,αλλά απο εγωιστικές προθέσεις και κανένα
ανθρωπιστικό κίνητρο.
Η τεχνοκρατία αποτελεί ένα μέσο των δυνάμεων
αυτών για έλεγχο,είτε ο κόσμος το συνειδητοποιεί,είτε οχι.
Η αλήθεια είναι μία και μοναδική.
Τεχνοκρατία χωρίς πνεύμα δεν μπορεί να υπάρξει.
Ακόμη
περισσότερο τεχνοκρατία χωρίς αντίληψη πνεύματος είναι σαν ένας τεράστιος
γίγαντας χωρίς οφθαλμούς.
Και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στον κόσμο
μας κυριαρχούν τεχνοκράτες ψυχροί και άκαρδοι
δηλ. τυφλοί στον ανθρώπινο πόνο, και το πανανθρώπινο αίσθημα.
Πως θα μπορούσε άλλωστε ένας τεχνοκρατικός
κόσμος από οντότητες που λειτουργούν ως
μηχανές (η ως λογισμικά) να κατανοήσουν έναν κόσμο , που σε τελική ανάλυση
βρίσκεται σε μια διαρκή ύπνωση?
Όμως ζούμε σε
εποχές όπου η πραγματικότητα δεν διαφέρει σε τίποτα απο την επιστημονική φαντασία.
Κάποια στιγμή
στις προηγούμενες δεκαετίες , κάποιοι άκουσαν το κάλεσμα και μέσα από την
αναγνώριση του αληθινού εαυτού τους άρχισαν ένα επίπονο έργο : να αφυπνίσουν
τον υπόλοιπο κόσμο.
Στην πορεία και
άλλοι άνθρωποι άρχισαν να αφυπνίζονται και να αναγνωρίζουν ,όχι βέβαια την
αλήθεια , αλλά πως η αναζήτηση της αλήθειας είναι το ομορφότερο ταξίδι μέσα
στον μηχανικό –υλικό κόσμο μας.
Ναι , ξέρω ακούγεται
σαν μικρή ιστορία επιστημονικής φαντασίας , αλλά είναι η πραγματικότητα!
Αυτοί οι άνθρωποι
που σήμερα αριθμούν εκατομμύρια είναι απλοί άνθρωποι , οι άνθρωποι της διπλανής
πόρτας...
Άνθρωποι που
περπατούν δίπλα σου , σου μιλούν και
πολλές φορές περνούν απαρατήρητοι .
Άλλες φορές
άνθρωποι τους χλευάζουν ή ειρωνεύονται.Σήμερα
η τάση αυτή αρχίζει να μειώνεται ,γιατί ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αφυπνίζονται
και δείχνουν ενδιαφέρον για θέματα ,που πριν απο λίγα χρόνια ή μήνες ήταν απλές
θεωρίες συνομωσίας.
«Που τα ξέρεις
όλα αυτά εσύ?»
«Πόσα κερδίζεις
από όλα όσα κάνεις ?Έχεις κέρδος?»
«Τι μου λες τώρα
?Έχεις τρελαθεί!»
«Τι θέλει να μας
πει ο ποιητής τώρα?»
Γνωρίζουμε αρκετά
,αλλά όχι διαθέσιμα σε όλους ,παρά μόνο σε όσους ακούνε.
Θα μπορούσα να
μιλάω με τις ώρες , κάτι που κάνω ήδη εδώ και χρόνια βέβαια, αλλά ως συνήθως κάποιοι άνθρωποι
προσπερνούν χωρίς να δίνουν σημασία στο
βάθος των λόγων μου.
Μετά από κάποιο
διάστημα ,ορισμένοι επιστρέφουν πίσω …
«Που τα ήξερες
εσύ όλα αυτά?»
Τα ήξερα.
Πόσοι με άκουσαν?
Όμως έτσι κι
αλλιώς η αφύπνιση είναι μια μη αναστρέψιμη πορεία , γιατί προέρχεται από πηγές
που δεν μπορούν να ελεγχθούν ή να προσδιοριστούν ,πόσο μάλλον να ερμηνευτούν
από τον μέσο άνθρωπο.
Επιστρέφοντας
στους τεχνοκράτες και στα κλειστά μάτια τους
όσο και στην ύπνωση της ανθρωπότητας , πλέον υπάρχει ένα σημείο , όπου
είναι η κρίσιμη καμπή στην εξέλιξη τους .
Οι άκαρδοι
τεχνοκράτες , που είναι ποτισμένοι από το ύδωρ της αναλγησίας και ενίοτε της
διαφθοράς βρίσκονται σε αδιέξοδο, ή αργά
ή γρήγορα θα βρεθούν.
Κάτι σαν τον
γόρδιο δεσμό.
Μόνο που ο Μέγας
Αλέξανδρος , φωτισμένος και ο ίδιος , έκοψε τον γόρδιο δεσμό με το ξίφος του ,
αλλά σήμερα δεν ζει ανάμεσα μας και αυτοί που βρίσκονται σε αδιέξοδο
(πολιτικοί, οικονομικοί παράγοντες κ.α.)
φαίνεται να ξέχασαν την σύνδεση τους με τις ρίζες μας , την ιστορία μας , τις
αξίες .
Ξέχασαν την
σύνδεση τους με την Γη, με την μητέρα που τους έθρεψε, γιατί ήπιαν το νερό της
λησμονιάς και της διαφθοράς.
Έπειτα και ο
κόσμος που δοκίμασε με την σειρά του αυτό το μολυσμένο ύδωρ ξέχασε να ξυπνήσει
.
Ή θα ξυπνήσει
πλέον σε εφιάλτη.
Όταν στηρίζεις
και στηρίζεσαι σε ένα σάπιο σύστημα, αργά ή γρήγορα αυτό το σάπιο σύστημα, είτε
θα σε γκρεμίσει ή θα σε λιώσει για να επιβιώσει το ίδιο.
Σαν τον Κρόνο που
έτρωγε τα παιδιά του.
Θα μου πείτε
βέβαια, δεν υπάρχει ελπίδα?
Εγώ λοιπόν που
έγραψα ένα βιβλίο με καθαρό τίτλο την ελπίδα ή τις πολλές ελπίδες, πιστεύω ότι
υπάρχει μόνο για όσους έχουν σταθερές αξίες φωτεινές , που δεν έχουν πουλήσει ή
απεμπολίσει τις αξίες αυτές και την ψυχή τους για ένα «πινάκιο
φακής », δηλ. την δόξα και το χρήμα.
Υπάρχει ελπίδα
για όσους μπορεί να πληγώθηκαν, βασανίστηκαν , εκδιώχτηκαν, γιατί δεν ενέδωσαν
στο φαύλο σύστημα και ας μην απόκτησαν μεγάλα οφέλη .
Φυσικά η ελπίδα
θα μπορούσε να λάβει πολλές ονομασίες .
Θα μπορούσε να λέγεται μετάνοια,
συγχώρεση , αναζήτηση ….
Και αυτό
προϋποθέτει ….καρδιά .
Χρειάζεται μεγάλη
ψυχική δύναμη για να ζητήσει συγνώμη κάποιος για τις θηριωδίες που έχει
διαπράξει εις βάρος των συνανθρώπων του.
Το νόμισμα με το
οποίο πληρώθηκε για να τις διαπράξει ήταν πολύ ισχυρό , γιατί σκλάβωσε την ψυχή
του ,σε τέτοιο σημείο ώστε να μην έχει πλέον ψυχή να διαλέξει την συγνώμη.
Γι αυτούς που ,έστω
και την ύστατη στιγμή , μετανιώνουν και αναγνωρίζουν τα λάθη τους ,πάντα υπάρχει
ελπίδα.
Επειδή πλέον η
πορεία μας στην Νέα Πραγματικότητα θα καθορίζεται απο τις προθέσεις μας και τις
επιλογές μας ,θα συμβούν πολλά και διαφορετικά γεγονότα .
Γεγονότα που δεν έχουν
συμβεί ποτέ μέχρι σήμερα.Αυτά τα γεγονότα θα γίνουν αντιληπτά μέσα στον χρόνο,μέσα
στις διαδρομές του Χρόνου,και σηματοδοτούν μια εποχή μοναδική για την ανθρωπότητα.
Η πορεία μας θα είναι
μέσα απο περάσματα μυστικά και ανεπανάληπτα,εφόσον διαθέτουμε την ικανότητα να
αντικρύζουμε την ζωή σαν ένα παιχνίδι ,και όταν κοιτάζουμε το Φως και οχι το
σκοτάδι κάτω απο τα πόδια μας .
Πόσο εύκολο είναι
να κοιτάζεις το Φως , ενω σε έμαθαν να βλέπεις το σκοτάδι?
Αυτό είναι και το
μάθημα μας σε αυτή την ζωή ,να ανακαλύψουμε το Φως μέσα μας,ενω εξω κάποιοι παίζουν
με το σκοτάδι.
Με αγάπη και Φως
Κατερίνα Κωστάκη
Συγγραφέας-ποιήτρια
Newsletter /κείμενο απο την σειρά "Το Φως της Αυγής"
Δημιουργός του
βιβλίου : Cosmic Light
*Όλα τα δικαιώματα του παραπάνω κειμένου είναι κατοχυρωμένα.
Μπορείτε να αναδημοσιεύσετε το παραπάνω κείμενο, όπως και κάθε κείμενο σε αυτό το μπλόγκ
αρκεί να αναφέρετε τις λεπτομέρειες της συγγραφέως
(το όνομα,την ιδιότητα,δηλ.συγγραφέας-ποιήτρια,
το e-mail και ιστοσελίδες),καθώς και την εξής φράση :
No comments:
Post a Comment