Αυτό το βράδυ βυθισμένη στις σκέψεις μου και σκαλίζοντας τις μνήμες και το... διαδίκτυο θυμήθηκα μια απο τις τελευταίες συνεντεύξεις της αγαπημένης Ρίτας Μπούμη Παππά στον Περίπλου (1),στην οποία μιλάει για την παγκοσμιότητα της ποίησης, αλλά και για το πόλεμο που δέχονται όλοι οι δημιουργοί που παρουσιάζουν κάτι διαφορετικό απο το σύνηθες .
Φυσικά αναφέρεται στον Καβάφη και στον πόλεμο που δέχτηκε απο την ομάδα των καταξιωμένων ποιητών και συγγραφέων στην Ελλάδα.
"Ξαφνικά απο την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εμφανίστηκε στην Αθήνα με τα λίγα ποιήματα του,τυπωμένα σε φύλλα χαρτιού σαν φειγβολάν,ο Έλληνας Κωνσταντινουπολίτης Κωνσταντίνος Καβάφης .
Ο μοναδικός ,ο ανεπανάληπτος ποιητής,όπως τον χαραχτήρισε στα 1933 ο Κώστας Βάρναλης.
Κανένας Έλληνας ποιητής δεν αντιμετώπισε πριν το βαρναλικό χαραχτηρισμό (χαραχτηρισμό ενός επαναστάτη ποιητή),τόση εχθρότητα ,χλεύη,ακόμη και χυδαίες βρισιές απο τους Αθηναίους λογοτέχνες και κριτικούς όσο ο Καβάφης .
Μονάχα ο Γ.Ξενόπουλος στα 1903 είχε οσφρανθεί την βαθειά πνοή και αξία του Αλεξανδρινού και ο Τέλλος Άγρας σε μια διάλεξη του στα 1920.
Όλοι τον κατεδίωκαν και τον ξορκίζανε ,σαν να ήτανε ένας μολυσμένος,τερατόμορφος γραφιάς,αμαρτωλός και ασήμαντος.
Και όμως ο προπηλακισμένος Καβάφης έμελλε να φέρει το ποιητικό όνομα σε γεωγραφικές εκτάσεις ,που δεν μπόρεσαν να φέρουν παρά μόνο οι μεγάλοι μας αρχαίοι μας ποιητές ,δίνοντας αυτός ο αβράβευτος τέτοια παγκόσμια ακτινοβολία στην Νεοελληνική Λογοτεχνία ,που να φτάσει το όνομα της στα πέρατα του κόσμου!"
Ρίτα Μπούμη Παππά
Περίπλους -Τεύχος 3 σελ. 168
Απατάσθαι αν πιστεύετε πως σήμερα ο δρόμος των λογοτεχνών και κατ'επέκταση δημιουργών είναι στρωμένος με ροδοπέταλα .
Η πορεία μου και η εμπειρία μου έχει δείξει πως ο ανταγωνισμός ,ο αθέμιτος, η ζήλεια και ο φθόνος δεν αποτελεί προνόμιο των μεγάλων Εταιρειών ,τον γιάπηδων και επιχειρηματιών.
Οι εργαζόμενοι του πνεύματος δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν απο την Δυναστεία της δεκαετίας του '80 ,όπου η ίντριγκα και το δράμα ήταν κυρίαρχο στην ροή της σαπουνόπερας.
Δυστυχώς πίσω απο τα υπέροχα χαμόγελα ,τους εναγκαλισμούς και τα χειροκροτήματα η κατάσταση είναι κυριολεκτικά ...ροκ!
Ίσως γιατί η κρίση που μαστίζει η κοινωνία μας είναι πρωταρχικά ηθική .
Δεν δοκιμάζονται μόνο οι πολιτικοί,επιχειρηματίες ,δημοσιογράφοι,οικονομολόγοι κ.α, αλλά και το ίδιο το πνεύμα της κοινωνίας που κυριολεκτικά νοσεί.
Όταν ο πνευματικός κόσμος εναγκαλίζεται με το εγχώριο κατεστημένο ,το πνεύμα διαμελίζεται.
Όπως αναφέρω και στον λογαριασμό μου στο Facebook:
"Αυτό που κάνει διαχρονικό το έργο ενός δημιουργού δεν είναι ούτε οι γνωριμίες του,οι διασυνδέσεις ,τα βραβεία ,ούτε βέβαια πόσος κόσμος συρρέει σε συγκεντρώσεις ,αλλά το πόσο δοτικός και πόσο ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΣ είναι στην κοινωνία.
Γιατί ο στόχος δεν είναι να δρέπουμε τις δάφνες ,αλλά να αποτελούμε πρότυπο για τους πολλούς και υπόδειγμα για τους λίγους .
Μόνο έτσι ένας δημιουργός αποθεώεται και επιφέρει τις μεγάλες αλλαγές στην Γη.
Δυστυχώς στην χώρα μας ακόμη και αυτοί που ονομάζονται δημιουργοί ,όσο ταλέντο και
να διαθέτουν εαν δεν ψάξουν βαθύτερα μέσα τους και δεν σβήσουν αρνητικά κατάλοιπα
δεν μπορούν να ρίξουν σπόρο ή να μπολιάσουν την κοινωνία με νεα δεδομένα .Οι αλλαγές
όπως έχω αναφέρει ξανά και οχι τυχαία- έρχονται πάντα απο τους λίγους που ως επί το
πλείστον θεωρούνται για τους πολλούς ως "λάθη".
Εάν θέλετε να το ερευνήσετε πιο
επιστημονικά υπάρχει πλέον και συγκεκριμένη θεωρία και ανάλυση περί των
κατηγοριών
των ανθρώπων και συμπεριφορών τους .(2)
Οι μπολιαστές της κοινωνίας ,τα φωτεινά
πρόσωπα που άλλαξαν τον ρου ,ξεκίνησαν απο μέσα τους πρώτα και μετά
μετέφεραν εξω
όσα μελετούσαν,αντιμετωπίζοντας όπως πάντα την άρνηση των πολλών και
λίγων,που
τους έβλεπαν ως απειλή για την δική τους πορεία"
Μελετώντας περισσότερο τον εαυτό μου ,ταξιδεύοντας εσωτερικά σε ένα ταξίδι μακρύ και επώδυνο ,κατανόησα πως ο μόνος στον οποίο λογοδοτώ είναι ο εαυτός μου ,γιατί εκεί κατοικεί και ο Θεός μου.
Κανένας δεν υπηρετεί το πνεύμα όταν η ζήλεια και ο φθόνος τους για το έργο κάποιου άλλου δημιουργού είναι μεγαλύτερη απο το ταλέντο του.
Επιπλέον θα ήθελα να επισημάνω πως όσο και να πασχίζουν κάποιοι να μειώσουν,ατιμώσουν,αμαυρώσουν ή ακόμη και να παγιδεύσουν έναν γνήσιο και αληθινό δημιουργό ,το πεπρωμένο ΠΑΝΤΟΤΕ τον οδηγεί πέρα απο τις μικρότητες και τις μικροπρέπειες .
(Μήνυμα απο τον Φύλακα Άγγελο μου)
Όταν είναι να λάμψει το άστρο σου ,μην φοβάσαι τις αστραπές των πολλών.
Καθώς κρατάς το Άστρο της Βηθλεέμ στα χέρια σου ,ασε τις Άρπυιες να αγωνίζονται πως θα φάει η μια την άλλη .
Εσυ θα προχωρήσεις πέρα απο τον κύκλο των αποθανέντων ψευδοδημιουργών ,και τα συμφέροντα των πολλών.
Γιατί η δύναμη σου είναι η ψυχή σου, και η αγάπη του κόσμου καθώς αγγίζεις τις πονεμένες καρδιές.
Εκείνους να λυπάσαι που δίπλα τους πέρασες και τους προπέρασες ,καθώς παραπλανήθηκαν απο τις Σειρήνες και τον Φόβο τους.
Με εκτίμηση
Κατερίνα Κωστάκη
Πηγές
http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=25026&code=4220
No comments:
Post a Comment